அலைவரக் காத்திருந்து...
புல்விழுங்கும் புழுவாய்
சொல்விழுங்கிச் சென்றாள்.
நள்ளிரவின் நிலவாய் - என்
நாள் விழுங்கிச் சென்றாள்.
குடைதாண்டி எனைத்தீண்டும்
சாரல் மழை - அவளோ
மடைதாண்டி மனம் தொட்ட
நீரின் அலை...
பாலைநிலத்தில் மேகமழை
பேய்ந்துமே - ஈரம் தோய்ந்துமே
குளிர்கிறேன் - மழையாய் அவள்
மணலாய் நான்.
கோடைவெயில் சுடவில்லை - அவள்
கோதைவிழி பட்டே
குத்தீட்டி பாய்ந்து
குருதிக் குளமான மனம்.
பேனைமுத்தமிட்ட கன்னிவரிகள்
அவள் கண்படக் காத்திருக்கும்
காகித ஓடங்கள்.
கரைநான் கடல் நீ.
காத்திருப்பின் சுமையைக் கூட சுகமாக்கி விடுகின்றன உங்கள் வரிகள் !
ReplyDelete🙏
Delete